Het tv-scherm rukt op in de openbare ruimte. Een stroom van beelden wordt uitgestort over het publiek, een bewegend behang dat de verkoop moet opwekken, een visuele variant op muzak.'Uw bedrijf in beeld', 'uw vacature in beeld', 'uw huis in beeld', 'uw vrouw in beeld'. In hoog tempo flitsen de boodschappen voorbij op het grote tv-scherm op de Amsterdamse Arena Boulevard. Voor zes tientjes kun je hier een dag lang zesmaal per uur een korte boodschap laten zien. Duur is dat niet. Veel mensen zullen er trouwens ook niet naar kijken, want zo boeiend is een permanente stroom reclameboodschappen niet. Je kreet verdwijnt tussen de spotjes van auto's, tuincentra, mobiele telefoons en een verdwaald fragment van een voetbalwedstrijd. Bovendien is de achterzijde van snackbar Febo ook niet direct een toplocatie: het scherm hangt schuin boven de ingang van de toiletten. TV op locatie heet het nieuwe medium, ook wel captive audience network,out of home advertising of narrowcasting genoemd. Een stroom van beelden wordt uitgestort over het publiek, een bewegend behang dat de verkoop moet opwekken, een visuele variant op muzak. Deze vizak zie je ondermeer op tv-schermen boven de counters van McDonald's, naast de spiegels van kappers en in alle hoeken van de filialen van Mediamarkt. In België is het medium al doorgedrongen tot het frietkot: bijna honderd Bestfrit-frituren hebben zo'n 'wachtverzachter' geïnstalleerd. Sinds begin juli hoeven ook treinreizigers zich niet meer te vervelen, Utrecht Centraal kreeg als eerste station een scherm van ruim zes bij vier meter. Reclameboodschappen worden afgewisseld met twee nieuwsblokjes, een blokje sport en een blokje show. Sex sells, dus was er onlangs prominent aandacht voor het bericht dat Robbie Williams 'veel te veel seks heeft' en dat hij daarom vitamine-injecties in zijn achterste krijgt. Onder het motto 'wacht en win' mag je gokken hoeveel treinreizigers er per week door dit station lopen. Wachtende trampassagiers kunnen sinds half juli op het Amsterdamse Leidseplein en Rembrandtplein op abri's kijken naar trailers van nieuwe films. En in augustus begint op dat laatste plein, na jarenlang touwtrekken, de bouw van het grootste outdoor-scherm van Nederland, dat zeventien bij zeven meter gaat meten. cOok hier zal een combinatie van reclame, nieuws en sport te zien zijn, het bijbehorende geluid kun je via Blue Tooth op je mobiele telefoon horen. In geval van calamiteiten kunnen politie en brandweer inbreken in de programmering. Voorlopig alleen met tekstboodschappen, maar als de politie daarom vraagt wil initiatiefnemer Bastiaan Roest het scherm voorzien van een geluidsinstallatie. Je ziet het al voor je: Job Cohen die een menigte hooligans vanaf het scherm vermanend toespreekt: 'Gaat u naar huis, het feest is voorbij, gaat u rustig slapen.' Voorlopig zijn schermen met geluid in Nederland nog zeldzaam, een van de weinige uitzonderingen is het scherm dat al sinds 1998 op het centrale plein van Schiphol hangt. Zestien speakers ervoor dat je de reclames en MTV-clips nergens op het plein kunt ontwijken, zelfs het weerbericht is voorzien van een muziekje. Als het over de grote schermen op straat gaat, beginnen alle betrokkenen meteen over Times Square in New York: dat is het ideaalbeeld. Maar veel vernieuwender zijn de big screens die onder de noemer Public Space Broadcasting sinds 2003 in de stadsharten van GrootBrittannië worden neergehangen. Dankzij een financiële bijdrage van de Royal Bank of Scotland blijven de uitzendingen geheel gevrijwaard van reclame. De BBC zorgt voor de programmering en naast nieuws is er bijvoorbeeld ook ruimte voor lokale dichters, korte kunstfilms en virtueel rugby, waarbij je de bal tussen de palen op het scherm moet zien te schoppen. En voor de Royal Opera House, met geluid